Sunday, May 31, 2020

The Story of Anand Sharma - 2

Pattisachala  –  The  sacred  Kshetra  near Rajamahendravaram 

The  Pattisachala Kshetram  was  in  the  middle  of Godavari  River  not  very  far  from  Rajamahendravaram.  

On  the  day  of  Maha  Sivarathri,  some  of  the Rishis  used  to  say  ‘veda  swasthi’  in  Pattisachala  and  some  others  in  Kotilinga  kshetram  in Rajamahendravaram.  
These  Risheeswaras  coming  from  East,  West,  North  and  South,  used  to  meet in  a  village  called  ‘Edurulapalli’  in  the  middle.  They  used  to  take  rest  in  a  village  called  ‘Munikudali’ which  was  very  near  to  ‘Edurulapalli’.  

Then  they  used  to  discuss  among  themselves.  Because  of  my luck,  I  could  go  to  ‘Munikudali’  village  along  with  my  father.  All  this  was Datta Prabhu’s  leela.

🌻. Sripada  Srivallabha  the  first  avathar of  Sri  Dattatreya  in  Kaliyuga  🌻

The  things  in  highly  in-comprehensible  Vedanta,  the  secrets  of  yoga  shastra  and  things related  to  astrology  came  up  for  discussion.  

All  those  great  Munis  told  in  one  voice  that  Sri  Datta Prabhu  took  avathar  as  Sripada  Srivallabha  in  Peethikapuram  and  that  it  was  the  first complete  Datta  avathar  in  Kaliyuga.  

They  also  said  that,  those  who  were  unable  to  have His  darshan  physically,  could  have  it  in  their  respective  hearts  by  dhyana  technics  and  this avathar  was  an  extremely  peaceful  and  graceful  avathar. My  father  took  me  to  Peethikapuram.  

The  group  of  pundits  who  came  with  us,  took  bath  in Pada  Gaya  Tirtham,  had  darshan  of  different  deities  and  from  there,  they  started  to  Sri  Bapanarya’s house  chanting  ‘Veda  Swasthi’.  

Sri  Bapanarya,  Sri  Appala  Raju  Sharma,  along  with  their  group  of pundits  met  us  chanting  ‘Veda  Swasthi’.  

It  was  an  extremely  beautiful  sight.  It  was  also  due  to  the merit  of  previous  births  that  one  would  be  able  to  witness  such  divine  worldly  sights. 

Description  of  Sripada’s  divine  auspicious  form Feast  was  arranged  for  all  of  us  in  the  house  of  Sri  Bapanarya.  

At  that  time,  Sripada’s  age was  not  more  than  five  years.  That  divine  child  of  milky  tender  age  was  extremely luminous,  lustrous,  beautiful  and  tall.  

Endless  love  and  grace  were  flowing  from  his  eyes. When  I  touched  Sripada’s  feet,  He  put  His  assuring  hand  on  my  head  and  blessed.  

“My blessings  will  be  on  you  for  any  number  of  births.  In  your  last  birth,  you  will  become  an avadhoota  with  the  name  Venkaiah.  

You  will  worship  Agni  and  you  will  be  capable  of bringing  rains  in  draught  situations  and  will  also  be  able  to  remove  the  worldly  problems of  householders.” 

I  said  “Sripada’s  leelas  appear  more  and  stranger  as  I  hear  them.  I  pray  to  tell  me  the secrets  in  the  performance  of  Gayathri  Mantra.” 

Bhagavad Gita: Chapter 2, Verse 16

Bhagavad Gita: Chapter 2, Verse 16
 

नासतो विद्यते भावो नाभावो विद्यते सत: |
उभयोरपि दृष्टोऽन्तस्त्वनयोस्तत्वदर्शिभि: || 16||

nāsato vidyate bhāvo nābhāvo vidyate sataḥ
ubhayorapi dṛiṣhṭo ’nta stvanayos tattva-darśhibhiḥ

na—no; asataḥ—of the temporary;vidyate—there is; bhāvaḥ—is; na—no;abhāvaḥ—cessation; vidyate—is; sataḥ—of the eternal; ubhayoḥ—of the two;api—also; dṛiṣhṭaḥ—observed; antaḥ—conclusion; tu—verily; anayoḥ—of these; tattva—of the truth; darśhibhiḥ—by the seers



Translation

BG 2.16: Of the transient there is no endurance, and of the eternal there is no cessation. This has verily been observed by the seers of the truth, after studying the nature of both.

Commentary

According to the Śhwetāśhvatar Upaniṣhad, there are three entities in existence:

bhoktā bhogyaṁ preritāraṁ cha matvā sarvaṁ proktaṁ trividhaṁ brahmametat (1.12) [v13]
kṣharaṁ pradhānamamṛitākṣharaṁ haraḥ kṣharātmānāvīśhate deva ekaḥ (1.10) [v14]
sanyuktametatkṣharamakṣharaṁ cha vyaktāvyaktaṁ bharate viśhvamīśhaḥ (1.8)[v15]

All these Ved mantras state that these three entities—God, the individual soul, and Maya—are all eternal.

1. God is everlasting. Thus he is sat(eternally existing). Hence, a name for him in the Vedas is sat-chit-ānand (eternal-full of knowledge-ocean of bliss).

2. The soul is imperishable, and hence it issat. However, the body will cease to exist one day, and hence it is asat (temporary). The soul is also sat-chit-ānand, but it is also aṇu (tiny). Hence the soul is aṇu sat,aṇu chit, and aṇu ānand.

3. The entity Maya from which the world has been made is eternal, or sat. However, all material objects we see around us came into existence and will be destroyed with time. Thus, they can all be termed as asat, or temporary. So while the world itself isasat, it is only the entity Maya that is sat.

When we say that the world is asat, this should not be confused with mithyā. Asat(temporary) does not mean mithyā (non-existent). Some philosophers claim that the world is mithyā, or “non-existent.” They assert that it is only the ignorance within us that is making us perceive the world, and once we are situated in brahma-jñāna(knowledge of the Supreme) the world will cease to exist. However, if this were true, then the world should no longer have remained for the God-realized Saints. Since they had destroyed their ignorance, the world should have stopped existing for them. Why then did these Saints write books even after attaining the state of God-realization? Where did the paper and pen come from? The fact that brahma-jñānīsuse the objects of the world proves that the world exists even for them. Besides, evenbrahma-jñānīs need food to nourish their bodies. The Vedic scriptures state:paśhvādibhiśhchāviśheṣhat [v16] “Even God-realized Saints feels hungry, just as animals do, and need to eat food.” If the world does not exist for them, then how and why should they eat?

Further, the Taittirīya Upaniṣhad repeatedly informs us that God is all-pervading in the world:

so ’kāmayata bahu syāṁ prajāyeyeti sa tapo ’tapyata sa tapastaptvā idaṁsarvamasṛijata yadidaṁ kiṁ cha tatsṛiṣhtvā tadevānuprāviṣhat tadanupraviśhya sachcha tyachchābhavat niruktaṁ chāniruktaṁ cha nilayanaṁ chānilaynaṁ cha vijñānaṁ chāvijñānaṁ cha satyaṁ chānṛitam cha satyamabhavat yadidaṁ kiṁ cha tatsatyamityāchakṣhate tadapyeṣha śhloko bhavati (2.6.4) [v17]

This Vedic mantra states that God not only created the world, but also permeates every atom of it. If God is truly all-pervading in this world, then how can the world have no existence? To say that the world is mithyāis to contradict the fact that God pervades the world. In this verse, Shree Krishna explains that the world does exist, but it is fleeting. Thus, he calls it as asat, or “temporary.” He does not call it mithyā, or “non-existent.”

ఆహ్వానితులే అర్హులైన భక్తులు

🙏ఒక అతిథి వస్తున్నాడు అంటే ఇల్లంతా ఎంతో శుభ్రంగా ఉంచుతాం...
అలాంటిది భగవంతుడు మన మనసులోకి రావాలి అంటే...
మనం ఇంకెంత శుభ్రంగా ఉండాలి???

🙏 ప్రపంచంలో అతి ఖరీదైన వస్తువు నమ్మకం...
సంపాదించుకోవడానికి సంవత్సరాలు పడుతుంది...
కానీ పోగొట్టుకోవడానికి ఒక్క సెకండు చాలు...

🙏 ఒక మనిషి శీలం నిజంగా ఎటువంటిదో మీరు నిర్ణయించాలి అంటే...
అతను చేసిన గొప్ప పనుల్ని మీరు చూడవద్దు...
అతడు చేసే సర్వ సాధారణమైన పనుల్ని చూడండి.

🙏 బంధం బరువు కాకూడదు...
ప్రేమ విరక్తి అవ్వకూడదు...
మాటతో విసుగు పుట్టకూడదు...
ప్రవర్తనతో పరువు పోకూడదు.

🙏 నిమిషం మారవచ్చు...
గంటలు మారవచ్చు...
నెలలు మారవచ్చు...
సంవత్సరాలు మారవచ్చు...
కానీ మనం చేసిన మంచీ, చెడూ మారవు...
చెడ్డ పని ఎప్పుడూ వెంటాడుతూనే ఉంటుంది...
మంచిపని కాపాడుతూనే ఉంటుంది.

🙏 అర్థం చేసుకునే మనసు...
క్షమించే గుణం...
చేతులు కలిపే స్నేహం...
ఓదార్చే హృదయం...
ఇవే మన జీవితానికి నిజమైన ఆస్తులు.

🙏 పిలిచే హృదయం కన్నా...
తలచే హృదయం గొప్పది.
పిలిచే హృదయంలో అవసరం ఉంటుంది...
తలచే హృదయం లో అభిమానం ఉంటుంది.

🙏 ఎవరైతే ఫలితాన్ని ఆశించకుండా...
కర్మలను చేస్తారో...
వాళ్ళే నిజమైన సన్యాసిగా, యోగిగా మారుతారు.
సర్వేజనా సుఖినోభవంతుః...
జై శ్రీ కృష్ణా...💐🙏

Sunday, May 3, 2020

మడి కట్టుకోవటం ఆచారం కాదు వరం

*మన హిందూ సాంప్రదాయంలో మాత్రమే ఉన్న ఒక పరమ పవిత్ర ఆచారం మడి కట్టుకోవటం. అదేమిటో తెలియక అది ఒక చాంధస ఆచారం అని ఆడుపోసుకొనే వారూ మనలో లేకపోలేదు. కాని అది ఒక ఆరోగ్య వంతమైన, శుచి శుభ్రతలకు సంబంధించిన ఆచారమే కాని, చాదస్తం ఎంతమాత్రం కాదు.*

 *ఇప్పుడు మన ప్రాణం మీదకొచ్చాక తమను తాము కాపాడుకోవడానికి మన సంప్రదాయాలను ప్రపంచం యావత్తు ఆచరిస్తోంది.*

*మన భారతీయులను, మన ఆచారాలను పాటించే వాళ్ళను పిచ్చోళ్ళుగా , చాదస్తపు వారిగా వేళాకోళం చేసిన ప్రపంచమే మన సనాతన భారతీయ ఆచార సంప్రదాయాలను గౌరవించడం శుభపరిణామం*

 *మడితో ఆహారం వండడం. మడి తో పచ్చళ్ళు, మడితో వడియాలు, మడితో పాలు, పెరుగు, నెయ్యి వుంచడం అనేది పూర్వపు ఆచారం. ఎంతో ఆరోగ్యకరం ఇవన్నీ చాలా వరకు నేడు పోయినాయి. కానీ నేటి తరం యువతీ యువకులలో పరమేశ్వరుని అనుగ్రహంచేత కొద్ది కొద్దిగా మన సనాతన సాంప్రదాయ పద్ధతులపై ఆసక్తి పెరుగుతున్నది. ఆసక్తి కలిగిన వారు నిర్లిప్తత పారద్రోలి క్రమక్రమం మార్పుకు సిద్ధపడాలి. మరలా ఆచరణలోకి తీసుకొచ్చే ప్రయత్నము చేయాలి అందరము. మనము ఆచరించి, అందరికీ చూపించి ఆదర్శకులము అవ్వాలి. మనల్ని మనము కాపాడు కోవాలి. ఒక్క సారి మడి కట్టి చూడండి దాని లోని ఆనందము, స్వచ్ఛత, పరిశుభ్రత, దైవత్వం అనుభవము లోకి వస్తాయి.*

*నేటికీ కొంత మంది ఎంత కష్టం వచ్చినా మడి లేని ఇంట భుజించరు. బయటి వస్తువులు స్వీకరించరు. ఆదర్శంగా నిలుస్తున్న అటువంటి వారికి శిరస్సు వంచి నమస్కరిస్తున్నాను.*

*నేడు మనం కరోనా మహమ్మారిని తరిమికొట్టాలి అంటే మన సనాతన భారతీయ ఆచార సంప్రదాయం ఐన మడిని పాటించండి కరోనా తో పాటు ఎన్నో రకాల వైరస్ లు మరియు రోగాల బారి నుంచి విముక్తులమవుదాం.*